مخالفت انگلیس با آزادی و پیشرفت «واقعی» ایران
عبدالحسین مسعود انصاری، از دولتمردان عصر پهلوی، در خاطرات خود، تابلو گویایی از سیاست استكباری بریتانیا در ایران ترسیم كرده است. وی در این باره می‌نویسد:
انگلیسي‌ها همیشه با هر اصلاحی در ایران مخالف بودند و نمی‌خواستند ایرانی در راه ترقی و تعالی گام بردارد و مانند كشورهای پیشرفته جهان بشود، بلكه سعی داشتند ایران همیشه به صورت خراب باقی بماند... آنها نمی‌خواستند كه در ایران صنایعی به وجود بیاید و ما قوه و قدرتی پیدا كنیم. آنها میل نداشتند كه در كشور ما قشون منظم و مقتدری به وجود بیاید. آنها به آتش ناامنی‌ها و نابسامانی‌ها در كشور ما دامن می‌زدند، تا ما برای تأمین هزینه‌های قشون‌كشی بیشتربه آنها نیاز پیدا كنیم و بیشتر زیر بار قرض آنها برویم. آنها نمی‌خواستند كه اوضاع مالی ایران سر و صورتی پیدا كند. آنها با تغییر تعرفه گمركی ما، كه كاملاً برخلاف مصالح ما و به نفع آنها تنظیم شده بود، مخالفت می‌ورزیدند. آنها با هر گونه اقدامی از طرف ما برای جلوگیری از دخل و تصرف در منابع نفتی ما مخالفت می‌كردند. آنها می‌خواستند كه رژیم كاپیتولاسیون در ایران باقی بماند و به لغو هیچ یك از امتیازاتی كه به زور یا دسیسه از ما گرفته بودند تن در نمی‌دادند و با در دست داشتن بانك شاهنشاهی ایران، می‌خواستند كه بر سرنوشت اقتصادی و مالی كشور ما حاكم باشند. خلاصه، آنها می‌خواستند كه آقا باشند و بر ما فرمانروایی بكنند.