لعنت به انگلیس

در تاریخ چند هزار ساله ایران. پستی و بلندی‌های زیادی وجود دارد. در این تاریخ بارها دشمنان به ما حمله کردند اما مقاومت‌های مردم ایران صحنه‌های پر افتخاری در تاریخ به نام ما ثبت کرد. در این تاریخ پر فراز و نشیب دوره‌های زیادی هم هست که باعث اندوه هر ایرانی می‌شود. دوره‌هایی که افتخار ایرانی‌ها به تاراج رفت و عظمت ایران پایمال شد.
اما در تاریخ چند هزار ساله ما هیچ دوره ای به اندازه دویست، سیصد سال اخیر دردناک نیست. درست از زمانی که استعمارگران چنگال بی رحمشان را به طرف سرمایه‌ها و افتخارات کشورمان دراز کردند.
وقتی استعمار پرتقال و هلند و اسپانیا چشم طمع به سرزمین با برکت ما دوختند غیرت ایرانی به جوش آمد و با کمترین امکانات شکست‌های بزرگی به این استعمارگران دادند. هنوز هم آثار شکست این استعمارگران در بنادر جنوبی کشورمان معلوم است.
اما وقتی آخرین استعمارگر وارد سرزمین ما شد کسی نمیدانست چه توطئه‌هایی در سر دارد. این استعمارگر با لباس دوستی وارد کشور ما شد. برای پادشاهان ما هدایای زیادی آورد. و خیلی زود همه دیدند که مثل کنه در حال مکیدن خون ایران و ایرانی است. این استعمارگر نامش بریتانیای کبیر بود. استعمارگری که الان دیگر فقط انگلیس است و نشانی از عظمت آن نمانده است. با این حال هنوز هم هر چه سرمایه دارد نتیجه دزدی‌هایش از ملت‌های دیگر است.
انگلیس در کشور ما جنایت‌های بسیار بزرگی به وجود آورد. حکومت‌ها را به نفع خودش عوض کرد و سرمایه‌های ایران را به تاراج برد. فقط همین قدر بدانید که الماس کوه نور ایران روی تاج ملکه انگلیس قرار دارد و موزه‌های انگلیس پر از عتیقه‌ها و اشیاء تاریخی کشور ما است. همین قدر بدانید که اگر انقلاب دیر پیروز می‌شد الان باید برای دیدن تخت جمشید بلیط سفر به انگلیس و آمریکا را تهیه می‌کردیم. ( گر چه بسیاری از اشیاء تخت جمشید الان هم در این دو کشور قرار دارد)
انگلیسی‌ها برای اینکه کشور ما را بهتر به تاراج ببرند دست نشانده ای به نام رضا خان میرپنج را در ایران به حکومت رساندند و بسیاری از مبارزان و ایران دوستان را نابود کردند.
انگلیس باعث شد کشور رو به رشد ایران آنچنان عقب مانده شد که در آن علم و دانش بد قلمداد شد. انگلیسی‌ها همان کسانی بودند که برای معتاد کردن مردم ایران تریاک را به آن‌ها رایگان می‌دادند و در عوض تفاله تریاک را با قیمت بالا می‌خریدند تا مردم همه معتاد شوند.
انگلیسی‌ها جوانان ایرانی را به کشور خودشان می‌بردند و بعد از سالها تعلیم دادن آن‌ها( بعد از انکه این جوانان تبدیل به نوکران انگلیس شدند) آن‌ها را به ایران می‌آوردند و سیاست و اقتصاد و دولت و مجلس را در  دست آن‌ها قرار می‌دادند تا از طریق خود ایرانی‌ها بر ایرانی‌ها حکومت کنند.
انگلیس در کشور ما جنایات بسیار بزرگی انجام داد که درباره این جنایت‌ها صدها و هزارها کتاب نوشته شده است.
اما ایران تنها کشوری نبود که انگلیس آن را به نابودی کشاند. در دنیا کمتر کشوری هست که خیانتهای انگلیسی‌ها باعث نابودی تاریخ و سرمایه‌های آن کشورها نشده باشد.
در تمام دنیا رد پای استعمار خیانتبار انگلیس وجود دارد. چند صد سال تمام سرمایه‌های کشورهای مختلف جهان به انگلیس سرازیر می‌شد و هر کس که می‌خواست از حق کشورش دفاع کند به بدترین شکل نابود می‌شد.
حدود شصت سال قبل آیت الله کاشانی در جریان ملی شدن صنعت نفت در یک سخنرانی گفت: اگر ریشه استعمار و استثمار انگلیس از جهان برکنده شود قطعا دنیا روی سعادت خواهد دید و ملتها در رفاه و آسایش دائمی‌به سر خواهند برد.
چندی قبل مجله آمریکایی “نیوزویک ” در گزارشی با عنوان “آیا انگلیس جهان را نابود کرد؟ “حرف‌های جالبی زد که برای ما ایرانی‌ها و برای تمام کشورهای رنج دیده جهان جالبی بود. این مجله در گزارش طولانی خودش نوشتک اغلب درگیری‌های شدت گرفته جهان امروز از دخالت‌های عصر استعمار انگلیس ناشی می‌شود. مقامات انگلیس یا از طریق جداسازی و تقسیم کره زمین به تکه‌هایی که خود مناسب می‌دیدند یا بدتر از آن به وسیله جمع کردن کورکورانه گروه‌های قومی‌غیرمرتبط در یک کشور واحد و ستیزه‌جو به درگیری‌های شدید جهان امروز دامن زده‌اند.
نیوزویک برای نمونه تعدادی از کشورهای جهان را که هم اکنون در درگیری و جنگ و مشکلات مختلف هستند را نام می‌برد که تمام مشکلاتشان به خاطر استعمار انگلیس در گذشته‌ها بوده است.
طی ۱۵۰ سال حکومت در سریلانکا، انگلیسی‌ها بیشتر از اینکه به حمایت از اکثریت مردم سریلانکا بپردازند با بها دادن به نیروهای شورشی ببرهای تامیل و دیگر گروه‌های قومی‌اقلیت، آن‌ها را مورد حمایت خود قرار دادند. همین امر سبب شد تا پس از انتخابات ملی سال ۱۹۴۷، تلاش مردم سریلانکا برای تغییر وضعیت تبعیض نژادی بوجود آمده، به جنگی داخلی بینجامد که سالهاست ادامه دارد.
یکی از جنایتبارترین فعالیت‌های استعماری انگلیسی‌ها در شبه قاره هند بود که سالها مردم این کشور را به استعمار کشید و حکومت‌ها را به هم زد و مردم را نابود کرد تا از سرمایه‌های  بزرگ هند و پاکستان به نفع خودش استفاده کند. انگلیس بین هندوها و مسلمان‌ها( که سالها در کنار هم با دوستی زندگی کرده بودند) اختلاف انداخت و حاکمانی را که در برابرش مقاومت می‌کردند نابود کرد. از جمله تیپو سلطان حاکم شیعه هندی را. بد نیست بدانید تا قبل از آمدن انگلیسی‌ها در بسیاری از ایالت‌های هند مردم به فارسی حرف می‌زدند اما انگلیسی‌ها فرهنگ ایرانی را در هند از بین بردند.
در عراق نیز از سال ۱۹۲۰ که انگلیس، عراق امروز را از سه ایالت عثمانی بغداد، بصره و موصل شکل داد، اختلافات مرزی و تنش‌های قومی‌رایج شده است. پس از انقلاب ۱۹۵۸ نیز انگلیس از عراق فرار کرد اما هنوز دستاوردهای شیطانی آن در این کشور ادامه دارد.
در سودان نیز تا سال ۱۹۴۶ که انگلیسی‌ها به‌طور ناگهانی تغییر عقیده دادند و تصمیم گرفتند شمال و جنوب این کشور باید با یکدیگر ادغام شود، ‌یک اتحاد مصری و انگلیسی بر این دو قسمت به صورت جداگانه حکومت می‌کرد. در تمام این مدت منطقه شمالی بیشتر از جنوب مورد حمایت اقتصادی و سیاسی واقع می‌شد و در نتیجه جنگ داخلی نیز از آن به بعد پس از ادغام این دو منطقه به صورت نامنظم وجود دارد و هنوز هم ادامه دارد.
سومالی در سال ۱۹۶۰ از یک کشور تحت‌الحمایه انگلیس و مستعمره ایتالیا بوجود آمد و از آن به بعد نیز این کشور علیه خود تقسیم شده است. در دهه ۱۹۹۰ پس از چندین دهه جنگ‌های داخلی، دولت سقوط کرد و دو همسایه اعلام خودمختاری کردند.( این روزها اخبار دزدان دریایی سومالیایی همه جا شنیده می‌شود که نتیجه کار انگلیس‌ها در جهان امروز است.)
نیجریه که کشوری در غرب آفریقا است زمانی دو کشور کاملا مشخص و مجزا بود که در سال ۱۹۱۴ رسما یکی شدند و تا زمان اعلام استقلال در سال ۱۹۶۰ هر کدام به صورت جداگانه توسط انگلیس اداره می‌شدند. در این زمان انگلیس با حمایت بیشتر از جنوب، صحنه را برای آغاز چندین دهه جنگ داخلی آماده کرد.
یکی از نمونه‌های واضح جنایت‌های انگلیسی‌ها آوردن صهیونیست‌ها به فلسطین است. پنجاه سال قبل انگلیسی‌ها به یهودیان صهیونیست کمک کردند تا کم کم فلسطین را اشغال کنند که هنوز هم مبارزات فلسطینی‌ها برای آزاد کردن سرزمینشان ادامه دارد.
این‌ها فقط نمونه‌هایی از نتیجه استعمار انگلیس است. هنوز هم در بسیاری از جنایت‌های دنیا دست انگلیس دیده می‌شود.
بی خود نیست که نفرت مردم جهان از انگلیس در طول تاریخ بی سابقه است. هنوز هم یکی از شعارهای آزادی خواهان جهان مرگ بر انگلیس است. انگلیسی که جزیزه ای دور افتاده در غرب اروپا است اما مثل ویروسی در تن تمام کشورهای جهان منتشر شده است.